HABERTÜRK’ün manşet üstündeki haberi şöyleydi: “İngiliz bakan, havalimanında VIP yerine sıradan insanların arasında girdi...”
Very Important Person (VIP), yani Çok Ünlü Kişiler (ÇÜK) dünyanın her yerinde varsa da (önemliler aynı zamanda ünlüdür) kendi kendime
“Bu bakan olmuş ama ÇÜK olamamış” dedim...

Ben de bir zamanlar ÇÜK‘tüm.
Havalimanı kapılarında görevliler, “Siz ÇÜK’sünüz, buyurun geçin” derlerdi.
Şimdi normal kapılarda kimi zaman okurlarımla karşılaşırız: “Biz sizi ÇÜK sanıyorduk...”
“Bir ara ÇÜK’tüm...”
“Ama sizin hakkınız ÇÜK olmak...”

Tüm bunları havalimanında kemerimi çıkartırken ve düşmesin diye dirseğimle pantolonumu tutmaya çalışırken...
İlerde çizmesini çıkartması istenen bir şişman hanım yerde yuvarlanırken...
Ve dünyanın kötü havayollarından birisi haline sokulmuş THY’nin perişan yolcusu olarak koşuştururken düşündüm.
İnsanların güvenliği için hiçbirimizin gıkı çıkmıyor.
Ama oradan bir kapıdan bir müfreze palas pandıras geçiyor, önde erkekler, arkalarında türbanlı hanımlar, bavullar, paketler, çantalar, polisler selamda. Özel bir araçla uçağa gidiyorlar.
“Onlara niye özel muamele ediliyor, o beyler kim?..”
“Onlar ÇÜK...”

Bakan olmuş da ÇÜK olamamış
İngiliz aklımda...
Oysa bizim ÇÜK’ler asla eksik olmuyorlar.
Sadece havalimanı kapılarında değil...
Sosyal hayatta, ekonomide, zenginleşmede, ulusal nimetlerden yararlanmada...
Kısacası her zaman, her yerdeler...
Bu yüzden bir ÇÜK olamıyoruz...

BEKİR COŞKUN