Hayatımızdaki bir çok şeyi erteliyoruz..Eyleme dökeceğimiz bir çok durumu, yapmakla yapmamak arasında kararsız kalmaktan unutup gidiyoruz...Tam bir karar verip adım atacakken, bir güç bizi durduruyor...

Biz buna "korku" diyoruz...


Oysaki verdiğimiz karar doğrultusunda, ileriye doğru attığımız bir adım, diğer ayağımızı da yanımıza sürükleyecek... Lakin bunu daha önce deneyimlemediğimiz için yapabilirliğimiz konusunda bir fikrimiz yok. Başka bir deyişle, korku denilen belirsizliği, deneyimlediğimiz zaman, birçok şeyin üstesinden geldiğimizi göreceğiz aslında...

Korkuyu yendiğimizde de işimiz bitmiyor elbet... Karşımıza sürekli yeni korkular çıkıyor... Ve her bitişlerde yendiğimiz korku, her yeni başlangıçlarda, hep orada karşımızda. Artık onu alt etmeyi öğrenmeliyiz değil mi ama?


Yapmamız gereken korkuyla iyi geçinip, yaşantımızın bir köşesinde durmasına izin vermek değil, aksine onunla savaşmak, korkunun üzerine gitmek... Ve mümkünse onu yenmek. Hatta hatta bıkıp usanmadan onunla yüzleşmek... Bize sahip olmasını engellemek. Başıma bundan daha kötü ne gelebilir diye sorgulamak belki de... Ve mutlaka korkuyla savaşabilmek için stratejiler geliştirmek... Evet evet, mutlaka farklı bakış açılarını çantamızın bir köşesinde bulundurmak, gerektiğinde de ortaya çıkartmak...

En büyük korkularımızdan biri, yalnızlık ve kaybetme korkusu... Şimdi bir düşünelim. Kaybetme korkusunu yaşayıp yine de kaybetmedik mi? Kaybetmemek adına, kendimizden ödünler verdiğimiz halde, yine de yok olmadı mı etrafımızdaki insanlar?


O halde bu korku niye?

Bazen ne yaparsak yapalım, yine de istediğimiz gibi gelişmiyor olaylar... Önemli olan, kusursuz olmak ve her şeyin en iyisini yapmak değil, yapabileceğimizin ve elimizden gelenin en iyisini yapmak değil midir?


Öncelikle olumsuz düşüncelerle, olumlu düşüncelerin yerlerini değiştirmeliyiz beynimizde... Düşüncelerimiz, yaşayacağımız kitabın bir önsüzüdür çünkü...

Kendimizi ve düşüncelerimizi, hayatın olumlu yönlerine kanalize etmekle, korkuyu ortadan kaldırmayı başarabiliriz inanın...

Ve şöyle düşünmeliyiz, tüm olumsuzluklar ve tüm korkular, hepiniz bir düşünceden ibaretsiniz, sizi yok etmek kolay aslında... Düşünmediğim sürece yok olup gidersiniz...


Eyyy korku! Senden korkmuyorum...

Ve son günlerde kendime sıkça söylediğim bir cümleyi paylaşmak istiyorum hepimizle...


Ya gerçekten bir şeysin,

Ya da hiç bir şeysin...

Korkusuz günlerde, sevgiyle kalın...